Substancje słodzące
- Przemysł spożywczy
- Przemysł farmaceutyczny i suplementy diety
-
Przemysł kosmetyczny
- Eksfolianty / naturalne substancje peelingujące
- Kwasy
- Masła
- Oleje
- Olejki eteryczne
- Składniki aktywne do skóry problematycznej (trądzikowej, łuszczycowej, atopowej)
- Składniki aktywne do włosów
- Sole mineralne
- Substancje aktywne przeciwzmarszczkowe i przeciwstarzeniowe
- Substancje aktywne regenerujące, nawilżające i kojące
- Substancje aktywne wybielające
- Substancje brązujące
- Witaminy
- Zapachowe mieszaniny olejków eterycznych
- Przemysł paszowy
- Tworzywa sztuczne
- Przetwórstwo ropy i gazu
- Surowce do poliuretanów
- Przemysł gumowy / Kauczuki
- Farby, powłoki, lakiery
- Oleje i smary
- Odlewnictwo
- Chemia gospodarcza
- Przemysł budowlany
-
Syntezy chemiczne
- Aldehydy (n- i izo-masłowy)
- Alkohole (m.in. oxo-alkohole)
- Cykloheksan
- Cykloheksanol
- Cykloheksanon
- Destylowane oleje talowe
- Dimery kwasu talowego
- Disiarczek węgla
- Glikole (MEG, DEG, inne)
- Krezole (orto-, para-meta)
- Kwasy (m.in. azotowy, benzoesowy, izoftalowy, sebacynowy) i bezwodniki
- Kwasy tłuszczowe oleju talowego
- Rozpuszczalniki (octan etylu, octan butylu, aceton)
- Siarczan dietylu i dimetylu
- Nawozy
- Producenci
-
Acesulfam
Acesulfam potasowy, znany również jako acesulfam K lub Ace K, to bezkaloryczny substytut cukru (sztuczny słodzik). Jest znany pod numerem E E950.
-
Aspartam
Aspartam to sztuczny słodzik bez sacharydów. To ester metylowy. Aspartam może być stosowany jako składnik napojów (np. Dietetyczne napoje gazowane, lekkie lub niskocukrowe soki i wody smakowe), produktów mlecznych (takich jak lekki jogurt i niskotłuszczowe mleko smakowe).
-
Dekstroza
- D-glukoza
Dekstroza jest produktem kwasowo-enzymatycznej hydrolizy skrobi. Jest to drobnokrystaliczny proszek o białej barwie, posiadający słodki smak.
-
Erytrytol
Naturalny słodzik, który wyglądem przypomina biały cukier, natomiast jest nieco mniej słodki (w przybliżeniu 70% słodyczy sacharozy). Jest wytwarzany poprzez naturalną fermentację. Indeks glikemiczny erytrytolu wynosi zero. Produkt jest bezpieczny dla diabetyków.
-
Fruktoza krystaliczna
Fruktoza, czyli cukier owocowy, to prosty monosacharyd ketonowy występujący w wielu roślinach. Czysta, sucha fruktoza jest słodką, białą, bezwonną, krystaliczną substancją stałą i jest najlepiej rozpuszczalną w wodzie spośród wszystkich cukrów.
-
Ksylitol
Ksylitol to powszechnie stosowany słodzik pozyskiwany z drzewa brzozy (fiński ksylitol) lub kolb kukurydzy (chiński ksylitol). Ma mniejszą kaloryczność niż cukier oraz kilkunastokrotnie niższy indeks glikemiczny.
-
Sacharynian sodu
Sacharyna sodowa E954 może być stosowana w pastach do zębów, płynach do płukania ust, dietetycznych napojach bezalkoholowych, syropach, wypiekach, lodach i innych słodkich potrawach i napojach.
-
Sukraloza
Sztuczny słodzik pozbawiony kalorii. Powstaje z cukru w wieloetapowym procesie chemicznym. Sukraloza jest stosowana do produkcji różnych produktów spożywczych i napojów.
Substancje słodzące – co warto wiedzieć?
Substancje słodzące to środki dodawane do żywności w celu nadania jej słodkiego aromatu. Charakteryzują się intensywnie słodkim smakiem, jednak posiadają znikome ilości kalorii lub nie zawierają ich wcale. Zarówno naturalne, półsyntetyczne, jak i sztuczne słodziki to substancje kilkaset razy słodsze niż sacharoza spotykana najczęściej pod postacią białego cukru stołowego. Dlatego też substancje słodzące najczęściej stosowane są jako jej wydajniejsze i niskokaloryczne zamienniki. Traktowane jako substancje dodatkowe, wchodzą w skład wielu produktów spożywczych, napojów, a także rozmaitych leków, pomagając tym samym osiągnąć odpowiednio słodki smak przy równoczesnym ograniczeniu zawartości cukru lub jego całkowitym wyeliminowaniu. Według powszechnie obowiązującego podziału środków słodzących wyróżnia się naturalne słodziki, środki słodzące półsyntetyczne oraz syntetyczne substancje słodzące.
Czym różnią się poszczególne rodzaje słodzików?
Słodziki naturalnego pochodzenia charakteryzują się dużo mniejszą kalorycznością niż cukier biały, z reguły są jednak także nieco mniej słodkie. Największą zaletą uzyskiwanych w laboratoriach słodzików syntetycznych będzie z kolei znikoma wartość kaloryczna i największy stopień słodkości smaku. Każda z substancji słodzących ma swój charakterystyczny posmak, a jej regularne stosowanie ma bezpośredni wpływ na organizm człowieka. Należy pamiętać, że nadmierne spożycie każdego ze słodzików może wiązać się również z określonymi skutkami ubocznymi.
Naturalne i syntetyczne substancje słodzące – zastosowanie
Substancje słodzące występują oczywiście nie tylko w formie niewielkich tabletek, których używamy do słodzenia napojów zamiast cukru. Związki słodzące znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym oraz farmaceutycznym. W zależności od rodzaju substancji słodzących w różnych ilościach używa się ich do produkcji m.in. gum do żucia, napojów energetyzujących i napojów gazowanych, dżemów, deserów, lodów, wyrobów cukierniczych, napojów bezalkoholowych, a także past do zębów, płynów do płukania jamy ustnej oraz rozmaitych produktów leczniczych. Ze względu na niską lub zerową kaloryczność naturalne i syntetyczne substancje słodzące wchodzą również w skład produktów spożywczych dla diabetyków, sportowców, a także osób odchudzających się.
FAQ
Które substancje to naturalne słodziki?
Zamiennikami białego cukru posiadającymi przy okazji wiele wartości odżywczych są naturalne słodziki. Do tej grupy zalicza się wszystkie substancje słodzące pochodzenia naturalnego, m.in. fruktozę, erytrytol oraz ksylitol.
Które środki to sztuczne substancje słodzące?
Sztuczne środki słodzące to substancje, które cieszą się popularnością ze względu na brak zawartych w nich kalorii. Syntetyczne słodziki to związki takie jak acesulfam K, aspartam, cyklaminian sodu, sacharyna czy sukraloza.
Które środki słodzące są odpowiednie dla diabetyków?
Osoby chore na cukrzycę najczęściej ograniczają do minimum spożycie węglowodanów prostych, a więc głównie białego cukru. Słodziki, z których mogą korzystać diabetycy to m.in. stewia, poliol (ksylitol), maltitol, mannitol, sorbitol czy wreszcie sztuczne słodziki jak chociażby aspartam czy acesulfam K. Warto jednak pamiętać, że każda dopuszczona do spożycia substancja słodząca ma ustalany bezpieczny dzienny limit spożycia, tzw. ADI, czyli ilość, która po przyjęciu nie wpłynie negatywnie na nasze zdrowie.
Czy naturalne słodziki są zdrowsze niż sztuczne?
Pochodzenie i metoda otrzymywania danej substancji słodzącej nie mają wpływu na bezpieczeństwo ich przyjmowania. Niezależnie jednak od rodzaju słodzika konieczne jest przestrzeganie jego dziennych limitów spożycia.