Antyutleniacze i antystatyki

Antystatyki i antyutleniacze a tworzywa sztuczne

W przypadku tworzyw sztucznych podstawowym budulcem są polimery – organiczne, półsyntetyczne lub w pełni syntetyczne – oraz specjalistyczne surowce dodatkowe, które pełnią rozmaite funkcje. Takimi dodatkami są właśnie antystatyki oraz antyutleniacze, które są powszechnie używane w przetwórstwie tworzyw sztucznych. Pierwsze pozwalają zmniejszyć lub zupełnie wyeliminować zjawisko „elektryzowania” na skutek zetknięcia się z danym tworzywem sztucznym, co w większej skali może stanowić poważne zagrożenie. Drugie z kolei przeciwdziałają zjawisku utleniania, czyli „starzenia się” materiałów, co skutkuje utratą ich właściwości użytkowych. Dodatki te wpływają nie tylko na finalne cechy produktów z tworzyw sztucznych, ale także przebieg wszystkich procesów przetwórczych.

Jak działają antystatyki?

Zjawisko popularnie nazywane „elektryzowaniem” to elektryzacja statyczna, która polega na nadmiernym gromadzeniu się ładunków elektrycznych na materiałach takich jak tworzywa sztuczne (m.in. poliwęglan, poliuretan, polichlorek winylu, polipropylen czy polietylen) i w efekcie powstawaniu niewielkich wyładowań. Z reguły zjawisko to dotyczy materiałów charakteryzujących się niskim przewodnictwem elektrycznym i dużym oporem. Poza utrudnionym przetwarzaniem polimerów, dyskomfortem oraz nierzadko utrudnionym użytkowaniem takich materiałów, zjawisko elektryzacji statycznej wiąże się również z poważnym zagrożeniem pożarowym. Antystatyki jako składniki tworzywa sztucznego powodują rozproszenie ładunku elektrycznego, dzięki czemu nie występują niekorzystne wyładowania. Z reguły wyróżnia się dwa rodzaje tego preparatu: antystatyki zewnętrzne i wewnętrzne.

Jak rolę pełnią antyutleniacze?

Antyutleniacze to substancje specjalne, które jako dodatki do tworzyw sztucznych pełnią funkcję stabilizatorów chroniących przed utlenianiem się materiału, czyli jego starzeniem się i stopniową utratą właściwości użytkowych. Ów proces przebiega w kontakcie z cząsteczkami tlenu, a jego następstwami może być pękanie powierzchni materiału, obniżenie wytrzymałości mechanicznej czy też elastyczności tworzywa. Antyutleniacze są trudno rozpuszczalne w tworzywach sztucznych, dzięki czemu tworzą na ich powierzchni film ochronny, który odcina dopływ tlenu. Preparaty tego rodzaju zapobiegają utlenianiu się polimerów oraz przemianom następczym, takim jak rozkład, powstawanie rozgałęzień czy sieciowanie w czasie przetwarzania.

Dodatki do tworzyw sztucznych – zaufany dostawca

Specjalistyczne składniki wykorzystywane do produkcji tworzyw sztucznych mają ogromny wpływ na właściwości użytkowe finalnego produktu, jednak mogą również w dużej mierze usprawnić procesy wytwórcze. Ich dobór zawsze będzie zależny od potrzeb producenta oraz gatunku samych substancji. Warto jednak pamiętać, że jakość antystatyków i antyutleniaczy w produkcji tworzyw sztucznych zależy także od dostawcy produktu. Doświadczony i sprawdzony partner biznesowy to w tej sytuacji spora część sukcesu.