Siarczan miedzi

Siarczan miedzi (II), znany również jako siarczan miedzi, to związki nieorganiczne o wzorze chemicznym CuSO4 (H2O) x, gdzie x może wynosić od 0 do 5. Najpowszechniejszą formą jest pentahydrat (x = 5). Starsze nazwy tego związku to niebieski witriol, bluestone, witriol miedzi i rzymski witriol. Pentahydrat (CuSO4 · 5H2O), najczęściej spotykana sól, ma kolor jasnoniebieski. Bezwodny siarczan miedzi jest jasnoszarym proszkiem. Siarczan miedzi jest produkowany przemysłowo poprzez obróbkę miedzi metalicznej gorącym stężonym kwasem siarkowym lub jego tlenkami rozcieńczonym kwasem siarkowym. Handlowy siarczan miedzi jest zwykle w około 98% czystym siarczanem miedzi i może zawierać śladowe ilości wody. Bezwodny siarczan miedzi zawiera w masie 39,81% miedzi i 60,19% siarczanu, a w postaci niebieskiej, uwodnionej 25,47% miedzi, 38,47% siarczanu (12,82% siarki) i 36,06% wody. W zależności od zastosowania dostępne są cztery różne rodzaje rozmiarów kryształów. Pentahydrat siarczanu miedzi jest stosowany jako fungicyd. Jednak niektóre grzyby są zdolne do przystosowania się do podwyższonych poziomów jonów miedzi. Siarczan miedzi może być stosowany jako zaprawa w barwieniu warzyw. Często podkreśla zielone odcienie określonych barwników. Siarczan miedzi służy do wytrawiania płyt cynkowych lub miedzianych do druku wklęsłego. Służy również do wytrawiania projektów w miedzi.